*کل نفس ذائقة الموت...*

کُلُّ نَفسٍ ذائِقَةُ الموتِ ثُمَّ إلَینا تُرجَعون

نمی دونم چی بگم

پاک گیج شدم

درست یک هفته از اون حادثه ی دلخراش می گذره

عده ای از بچه های قرآنی در راه زیارت حضرت معصومه (س) تصادف شدیدی کردن و

چهار نفر از این بچه ها به صاحب قرآن پیوستند و عاشقانه با خدا ملاقات کردن.

می دونستن که این دنیای فانی و لعنتی جای موندن نیست

چقدر خدا دوسشون داشت که در عنفوان جوانی و زمانی که قرآن حقیقتا

با پوست و گوشتشون آمیخته شده بود اون ها رو پیش خودش برد.

حافظ قرآن واقعی اون ها بودن ، چهره های پاک و معصومشون هنوز تو خاطرمه

اون ها بودن که نور واقعی رو شناختن و به سمتش پر کشیدن

معنای ما عندکم ینفد و ما عند الله باق رو درک کردن

وقتی که وارد مراسم یادبودشون شدم غم عالم دلمو گرفت

با این که زیاد باهاشون آشنا نبودم ولی انگار از دوستای نزدیک خودم بودن

انگار منم عزادار بودم

خوش به حالشون چقدر به خدا نزدیک بودن که خدا دلش براشون تنگ شد

دوست نداشت بیشتر از این توی این دنیای پر از دروغ و نیرنگ بمونن و عذاب بکشن.

خوشا به سعادتشون که قرآن ره توشه ی سفر آخرتشون بود.

توی این تصادف دردناک چند نفر از بچه های با اخلاص دیگه هم سخت آسیب دیدن

یکی دو نفرشون هم در حالت اغما به سر می برن

براشون دعا کنید که خیلی محتاج دعا هستن.

أللّهمَ أعطِنا صَبراً جَمیلاً

أللّهم اجعَل عَواقِبَ أُمورِنا خَیــــــــراً

 پ.ن: ببخشید دوستان نمی خواستم ناراحتتون کنم

حلال کنید.

 یا حق