*انتظار*

                 کویر تشنه

به جان رسیده ام از طعن آن و این، بی تو

مرا دلی است به اندوه و غم قرین، بی تو

از آن زبان نگشایم به شکوِه از هجرت

که نیست ذوق سخن در دل حزین، بی تو

هزار تیــــــر بلا از غمت به جان آمد

هزار داغ نشسته است بر جبین، بی تو

در این هوای نفس گیر، نغمه ی مرغان

ز دستبُردِ خزان گشته بی طنین، بی تو

چو شمعِ کشته ندارد شراره ای به زبان

دل تهی شده از آه آتشین، بی تو

در این هوای عطشناک ای امید جهان

کویر تشنه شده پهنه ی زمین، بی تو

در این فضای غم آلود، ای حقیقت عشق

نشاط رفته ز دلهای اهل دین، بی تو

بیا که با تو امان و امید برگردد

رمق نمانده به جان من و (امین)، بی تو

                                                      شاعر معاصر حسین شمسایی ...

*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*،*

یا صاحب الزمان!

گاهی وقت ها آن قدر دلم بهانه ات را می گیرد که فقط و فقط نگاه تو می تواند

آرامم کند و این تو هستی که هر بار با گوشه ی چشمی ، چشم خشکیده

و دل گرفته ام را طراوتی تازه می بخشی، تا قدری تحمل دوری ات برایم آسان شود

مهدی جان!

ای کاش تمام حرف هایم وقف نام تو بود، ای کاش تمام وقتم را یاد تو پر می کرد،

ای کاش گریه هایم از دوری تو و خنده هایم به امید روز وصالت بود، ای کاش

همه ی نگرانی ام تنهایی تو و تنها گذاشتنت بود و ای کاش قدر با تو بودن را می دانستم

ای یکتا محبوب آفرینش...

یا بن الحسن ءاجرک الله فی مصیبة جدتک